Yalnızlık insanlara acı veren ve korkutucu bir duygudur ki, insanlar bu duyguyla yüzleşmekten kaçınırlar. Yalnızlığın tanımı kişiden kişiye göre farklılık gösterir. Örneğin kimileri yalnızlığı birinin tek başına yaşaması olarak tanımlarken kimileri toplumdan kendini soyutlama olarak tanımlar kimileri ise çevresi tarafından itilme, dışlanma sonucu yaşanan yalnızlık olarak tanımlayabilir. Bu tanımlamaları çoğaltabilmek elbette mümkündür ama değişmeyen tek şey kişinin tüm bunları ‘’yalnızlık’’ olarak tanımlamasıdır. İnsanlar çoğunlukla yalnız kalmaktan o kadar çok korkarlar ki hayatında yalnız kalması gerektiği durumlara bile fırsat vermez hale gelir. Örneğin, çok sevdiği bir yakınını kaybetmiş biri yalnız kalmak istemez ya da ilerleyen dönemde yalnız kaldığında kendisini hiç ilgisi olmayan işleri yaparken bulurlar. Yeni doğmuş bir bebek annesiyle yakın ilişki kurar, çocukluk dönemine geldiğinde yeni yeni arkadaşlıklar kurarak bu yalnızlığı gidermeye çalışır, ergenlik döneminde ise çevresini daha çok genişletmek ister yetişkinlik döneminde ise kurduğu ilişkilerin bozulmamasını, arkadaşlarını kaybetmemek ister ve yalnız kalmaktan bu denli korkan insanlar arkadaşlarını kaybetmemek için aşırı bir çaba içine girerler. Çocukluk döneminde anne ve babasının sevgisini göremeyen çocuk ileriki yaşlarında çevresindeki insanlarla ilişki kurmakta zorlanabilir. Toplumumuzda yetişkinlerin birbirlerine olan sevgilerini göstermeleri zaten kısıtlayıcı olduğundan bu durum ilerleyen süreçte bireylerin yalnızlaşmasına, içe dönük bireyler olarak hayatlarına devam etmelerine neden olabilir. Kişiler bu yalnızlıklarını gidermek ya da düşünmemek için çeşitli savunma mekanizmaları oluşturabilirler. Örneğin sürekli ve aşırı yemek yeme, anlamsızca ve sürekli bir şeyler satın alma, art arda film ya da televizyon seyretme, vitrinleri izlemekten kendini alıkoyamama gibi durumlar yaşanabilir. Kimi zamanda kişilerin yaşadıkları farklı yalnızlık dönemleri vardır. Bu dönemlerde hayatlarındaki amaçlar ve ilgiler tamamen sıfırlanmış gibidir ve bu durum çevrelerindeki insanlar tarafından bazen hastalık olarak algılanabilir.
Burada önemli olan nokta her insan zaman zaman yalnız kalmak isteyebilir. Bu istek onu kendiyle ilgili daha çok düşünmeye yaşadıklarını gözden geçirmesine ve hayatında neleri yapıp neleri yapmak istemediğine kısacası hayatını nasıl yaşamak istediğiyle ilgili çıkarımlar yapmasını sağlayabilir. Bu yalnız kalma ya da aşırı bir yalnızlık isteği kişileri toplumdan veya kendi hayatlarından tamamen soyutlayabilir. Bu gibi durumlarda bu isteğin altında yatan sebepleri mutlaka ya kişinin farkına varması gerekir ya da çevresindeki insanların o kişiye karşı olan tutumlarının gözlemlenmesi gerekir.
Burada önemli olan nokta her insan zaman zaman yalnız kalmak isteyebilir. Bu istek onu kendiyle ilgili daha çok düşünmeye yaşadıklarını gözden geçirmesine ve hayatında neleri yapıp neleri yapmak istemediğine kısacası hayatını nasıl yaşamak istediğiyle ilgili çıkarımlar yapmasını sağlayabilir. Bu yalnız kalma ya da aşırı bir yalnızlık isteği kişileri toplumdan veya kendi hayatlarından tamamen soyutlayabilir. Bu gibi durumlarda bu isteğin altında yatan sebepleri mutlaka ya kişinin farkına varması gerekir ya da çevresindeki insanların o kişiye karşı olan tutumlarının gözlemlenmesi gerekir.