Tekbîr, Arapça kökenli bir terim olup, Allah'ın büyüklüğünü ifade etmek için söylenen bir duadır. İslam dini literatüründe değişik vesilelerle kullanılan tekbirler bulunmaktadır. En bilinen ve en çok kullanılanı ise namazlarda, bayramlarda ve cenaze törenlerinde dile getirilen "Allahu Ekber" tekbiridir. "Allah en büyüktür" anlamına gelen bu tekbir, Müslümanların Allah'a olan saygı ve iltifatlarını ifade etmek için söyledikleri bir ifadedir.
Tesbîh ise dilimizde "zikretmek" veya "saymak" anlamına gelir. İslam literatüründe ise özellikle tesbih çekmek veya tesbihat yapmak olarak bilinir. Tesbih, genellikle 33 ya da 99 adet olan boncuklu bir tesbih tanelerinin birbirinden ayrıldığı bir objedir. Müslümanlar, Allah'ı tesbih ederek, O'nun adını anarak ve O'na hamd ederek zikir yaparlar.
Bir tesbihat örneği olarak, "Subhanallah" (Allah’ı tenzih ederim), "Elhamdulillah" (Allah'a hamdolsun), "Allahu Ekber" (Allah en büyüktür) gibi ifadeleri sırasıyla belirli sayıda tekrar ederek tesbihat yapabilirler. Bu, Müslümanların Allah'a yönelik ibadetlerinden biridir ve hem dudakla söylenerek hem de içten bir şekilde mananın içine girerek yapılması önemlidir.
Tekbîr ve tesbîh, Müslümanların Allah'a olan inançlarını, teslimiyetlerini ve şükürlerini ifade etmek için kullandıkları önemli dua ve zikir şekilleridir. Bu dualar ve zikirler, hem bireysel ibadetlerde hem de toplumsal ibadetlerde yer alır ve Müslümanlar için manevi bir bağ oluştururlar.
