Dimağımızın vücudumuzdaki organlarımızın fonksiyonlarını, hislerimizi ve davranışlarımızı nasıl yönettiğini daha kolay anlamak için bir benzetme yapacaksak, bir bankanın idaresinde var olan hiyerarşik yapı üzere yönettiğini söyleyebiliriz.
Nasıl ki bir bankanın bir umum yöneticisi vardır prefrontal korteksimiz o umumi yöneticidir. Genç, dinamik, yeniliğe açık.
Nasıl bir idare konseyi vardır, limbic sisteme ilişkin dimağ kısımları o idare heyetidir.
Nasıl geniş bir otonomisi olan ancak idare heyeti ile etkileşimi mütemadi bir yönetici vardır, o hipothalamustur ve de yöneticinin altında simpatik , parasimpatik sistem olarak isimlendirdiğimiz iki şef çalışır.
Bu şeflerin arasındaki istikrar sıhhatimiz için kişisel bir ehemmiyete sahiptir.
Bu şeflerden simpatik sistem tehlike ve kaygı yaratan durumlarda daha çok çalışır.
Parasimpatik system ise daha sakin ve huzurlu durumlarda fonksiyon görür.
Bu hiyerarşik sistemin ahenkli çalışması sağlıklı bir hayat için epeyce değerlidir.
Gerçek bir tehlike durumunda örneğin bulunduğumuz odaya birisi tabanca ile daldığında, limbik sistemimiz bunu süretle kıymetlendirir ve altında çalışan hypothalamus ve simpatik sistemin active olmasıyla odada bulunan herkesin kalbi çok atmaya başlar zira iki talihimiz vardır ya adamın elinden tabancayı almak ya da kaçmak, örneği uzatmamak için durumu kaçmak üzerinden aktaracak olursak ; kaçmak için bacaklarımıza muhtaçlık duyarız bu nedenle bacaklarımıza giden damarlar genişler, nereye nasıl kaçacağız yanı dimağımızın çalışması lazım, dimağımıza giden damarlar genişler. Kanı nereden bulacağız? Derimizdeki damarlar daralır ve kanımız kalbimize alınır o yüzden betimiz benzimiz atar. O sırada vücudumuzda sindirim yapacak hal yoktur sindirim sistemimizi besleyen damarlarımız da daralır o kan da kalbimize alınır , tabi ki bu sırada bu süratle dolaşan kanımızın oksijenlenebilmesi için solunumumuz daha sıklaşır ve kalbimiz çok ve güçlü atarak oksijenlenmiş kanı bacaklarımıza ve dimağımıza göndererek bizim kaçıp kurtulabilmemizi sağlar.
Limbik system fizyoloji sonları içinde gerçek bir tehlike varken bu çalışma nizamı hayat kurtarıcı bir durumdur.
Halbuki sarsıntıda kalmak, hayati tehlike yaratabilecek bir trafik kazası geçirmek, fizikî şiddete maruz kalmak, tecavüze uğramak, bir kaza ile bir uzvumuzu kaybetmek, bir bombalamanın ortasında kalmak, irtihal riski taşıyan bir hastalık teşhisi ile karşı zıdda kalmak üzere yüksek şiddetli birden ortaya çıkan stress uyaranlarına maruz kalan insanların limbik sistemleri o hikayelerden kısa bir mühlet sonra çok küçük gerilim uyaranlarını ( asansör, siren, süratli giden otomabil, biraz yüksek ses , karanlık, ıssızlık,vb.) bile gerçek bir tehlike uyaranı olarak algılamaya başlar, meğer ortada gerçek bir tehlike yoktur.
Işte o andan itibaren gerçek bir tehlikede hayatımızı kurtaracak olan fonksiyonlarımız ; kalbin çok atması , betimizin benzimizin atması, soluğumuz yetmiyormuş üzere hissetme sonucu öleceğimizi düşünmeyle ortaya çıkan bir klinik tabloya dönüşür ki bu tablo panik atak olarak tanımlanan bir illete dönüşür.
Yapılan laboratuar araştırmalarında hiç bir neden bulunamaz ve her atak sonrakilerin şiddetini artıran bir sarmalın oluşmasına neden olur.
Halbuki neden limbik sistemimizin organ fonksiyonlarını idaresindeki ahengin bozulmasından farklı bir şey değildir.
Akupunktur yapılan ilmî çalışmalarda da gösterildiği üzere limbik sistemin çalışmasını düzenleyerek daha yanlışsız çalışmasını sağlayarak panik atak tedavisinde psikiyatrik tedaviyi destekleyen bir formül olarak ortaya çıkmaktadır.
Akupunktur panik atak tedavisinde haftada 3 seans olarak yekun 15 seans uygulanır.
Nasıl ki bir bankanın bir umum yöneticisi vardır prefrontal korteksimiz o umumi yöneticidir. Genç, dinamik, yeniliğe açık.
Nasıl bir idare konseyi vardır, limbic sisteme ilişkin dimağ kısımları o idare heyetidir.
Nasıl geniş bir otonomisi olan ancak idare heyeti ile etkileşimi mütemadi bir yönetici vardır, o hipothalamustur ve de yöneticinin altında simpatik , parasimpatik sistem olarak isimlendirdiğimiz iki şef çalışır.
Bu şeflerin arasındaki istikrar sıhhatimiz için kişisel bir ehemmiyete sahiptir.
Bu şeflerden simpatik sistem tehlike ve kaygı yaratan durumlarda daha çok çalışır.
Parasimpatik system ise daha sakin ve huzurlu durumlarda fonksiyon görür.
Bu hiyerarşik sistemin ahenkli çalışması sağlıklı bir hayat için epeyce değerlidir.
Gerçek bir tehlike durumunda örneğin bulunduğumuz odaya birisi tabanca ile daldığında, limbik sistemimiz bunu süretle kıymetlendirir ve altında çalışan hypothalamus ve simpatik sistemin active olmasıyla odada bulunan herkesin kalbi çok atmaya başlar zira iki talihimiz vardır ya adamın elinden tabancayı almak ya da kaçmak, örneği uzatmamak için durumu kaçmak üzerinden aktaracak olursak ; kaçmak için bacaklarımıza muhtaçlık duyarız bu nedenle bacaklarımıza giden damarlar genişler, nereye nasıl kaçacağız yanı dimağımızın çalışması lazım, dimağımıza giden damarlar genişler. Kanı nereden bulacağız? Derimizdeki damarlar daralır ve kanımız kalbimize alınır o yüzden betimiz benzimiz atar. O sırada vücudumuzda sindirim yapacak hal yoktur sindirim sistemimizi besleyen damarlarımız da daralır o kan da kalbimize alınır , tabi ki bu sırada bu süratle dolaşan kanımızın oksijenlenebilmesi için solunumumuz daha sıklaşır ve kalbimiz çok ve güçlü atarak oksijenlenmiş kanı bacaklarımıza ve dimağımıza göndererek bizim kaçıp kurtulabilmemizi sağlar.
Limbik system fizyoloji sonları içinde gerçek bir tehlike varken bu çalışma nizamı hayat kurtarıcı bir durumdur.
Halbuki sarsıntıda kalmak, hayati tehlike yaratabilecek bir trafik kazası geçirmek, fizikî şiddete maruz kalmak, tecavüze uğramak, bir kaza ile bir uzvumuzu kaybetmek, bir bombalamanın ortasında kalmak, irtihal riski taşıyan bir hastalık teşhisi ile karşı zıdda kalmak üzere yüksek şiddetli birden ortaya çıkan stress uyaranlarına maruz kalan insanların limbik sistemleri o hikayelerden kısa bir mühlet sonra çok küçük gerilim uyaranlarını ( asansör, siren, süratli giden otomabil, biraz yüksek ses , karanlık, ıssızlık,vb.) bile gerçek bir tehlike uyaranı olarak algılamaya başlar, meğer ortada gerçek bir tehlike yoktur.
Işte o andan itibaren gerçek bir tehlikede hayatımızı kurtaracak olan fonksiyonlarımız ; kalbin çok atması , betimizin benzimizin atması, soluğumuz yetmiyormuş üzere hissetme sonucu öleceğimizi düşünmeyle ortaya çıkan bir klinik tabloya dönüşür ki bu tablo panik atak olarak tanımlanan bir illete dönüşür.
Yapılan laboratuar araştırmalarında hiç bir neden bulunamaz ve her atak sonrakilerin şiddetini artıran bir sarmalın oluşmasına neden olur.
Halbuki neden limbik sistemimizin organ fonksiyonlarını idaresindeki ahengin bozulmasından farklı bir şey değildir.
Akupunktur yapılan ilmî çalışmalarda da gösterildiği üzere limbik sistemin çalışmasını düzenleyerek daha yanlışsız çalışmasını sağlayarak panik atak tedavisinde psikiyatrik tedaviyi destekleyen bir formül olarak ortaya çıkmaktadır.
Akupunktur panik atak tedavisinde haftada 3 seans olarak yekun 15 seans uygulanır.