Kurtuluş Savaşı Şiir
Kurtuluş Savaşı İle İlgili Şiirler
Kurtuluş Savaşı
Bir gece karanlığında,denize açıldı gemi
Etraf,ses vermez,çok derin bir uykuda seyretmekte
Uzaklaştıkça,ışıkları yanıp söndü geminin
Bandırma,Samsun açıklarına gelen,Türk tarihti
İlk adım atıldı,mekan Samsun,zaman Mayıs idi
Mustafa Kemal,beyaz bir sayfa açıyordu bize
Erzurum,Sivas derken üç oldu beyazlı mekanlar
Gök semadaki,ay yıldızlar eşlik ediyordu
Güneş,her sabah bir başka müjde ilke doğuyordu
Batarken güneş,o geceye doğuyordu Atatürk
İzmir verdi ilk müjdeyi,atılan ilk kurşunla
Kurtuluş için,yürekler çarpıyordu,birer coşku
Beyaz bir sayfa açıldı,unutulmamak üzere
Kalem candan,mürekkebi kan,yazarı Türk Atatürk
Beyaz sayfanın mekanı Anadolu,gün tarihti
İşte,Laik Demokratik Türkiye Cumhuriyeti! ..
Kurtuluş Savaşı Günleri
Tarihe bakmayanlar önüne engel yığar
Hatırlasam dünümü bugün güneşim doğar
Bırakın yanlışları sizi kimseler duymaz
Gereksiz uğraşlarla tarih o güne uymaz
Kurşun yağmurlarıyla her gün yaşıyorlardı
GÜNEŞ doğmuş olsa da ONLAR üşüyorlardı
Ecdadımın yazdığı destana gözün gitsin
Kalpleri kış ettiler biran önce kış bitsin
Gerçeği görmeliyiz kolay gelmedik dünden
Vatanımız bütündür kurtulduğu o günden
Kurşun yağmurlarıyla her gün yaşıyorlardı
GÜNEŞ doğmuş olsa da ONLAR üşüyorlardı
Duayla yürüdüler ellerde vardı Kur’an
Sığınılacak yerdi mutluydu Hakk’ı saran
Öğün yemeklerinde muhtaçtılar çorbaya
Belki de haklarından bölmüşlerdi torbaya
Kurşun yağmurlarıyla her gün yaşıyorlardı
GÜNEŞ doğmuş olsa da ONLAR üşüyorlardı
Kurtuluş Savaşını zorluklarla kazandın
Tarihi bu zaferle kaybolmaktan uyandın
Ne güzeldir insanın kendisini görmesi
Kolay mı sanıyorsun o kapıdan girmesi
Kurşun yağmurlarıyla her gün yaşıyorlardı
GÜNEŞ doğmuş olsa da ONLAR üşüyorlardı
Kurtuluş Savaşı
Kağnıları taşır kadınlar,
Askerler hücumdadırlar,
Bu uzun savaşı,
Üzüntüyle bekler analar.
Mustafa Kemal kaburgasını kırar,
Vatanı yasa boğar,
Zorlu Kurtuluş Savaşı'nı,
En sonunda kazanırlar.
Osmanlı Devleti kaldırılır,
Dünyada barış sağlanır,
Eğitimde,ölçülerde yenilikler uygulanır,
Mustafa Kemal duygulanır.
Ahmet Çelik
ATATÜRK KURTULUŞ SAVAŞINDA
Bir gemi yanaştı Samsun'a sabaha karşı
Selam durdu kayığı, çaparası, takası
Selam durdu tayfası
Bir duman tüterdi bu geminin bacasından
Bir duman
Duman değildi bu
Memleketin uçup giden kaygılarıydı.
Samsun limanına bu gemiden atılan
Demir değil
Sarılan anayurda
Kemal Paşanın kollarıydı.
Selam vererek Anadolu çocuklarına
Çıkarken yüce komutan
Karadeniz'in halini görmeliydi.
Kalkıp ayağa ardı sıra baktı dalgalar
Kalktı takalar,
İzin verseydi Kemal Paşa
Ardından gürleyip giderlerdi
Erzurum'a kadar
Cahit KÜLEBİ
Kurtuluş Savaşı
Kara duman çöktü yurdun başına
Düşmanın emrini dışladı atam
Kalleş İngiliz'in yurtta işi ne
Böylece savaşa başladı atam
Saldırdı düşmanlar sardı vatanı
Kalleş kurşunları yıktı mekanı
Çağırdı atamIZ silah tutanı
Bütün düşmanları fişledi atam
Samsundan Sivas'a misyon yüklendi
Yurdun her yerinden canlar eklendi
Düşmanlar şaşırdı kaçtı saklandı
Haini vatanda haşladı atam
Kurtuluş savaşı sarınca yurdu
Mehmetçik kalleşe hançeri vurdu
Kurtuldu yurdumuz Murada erdi
Düşmanı göğsünden şişledi atam
Yiğitler can verdi Türk sancağına
Huzur geldi yurdun dört bucağına
Sevgi ateşini yurt bucağına
Sevgiyle yakarak besledi atam
İffetim namusum canımdır vatan
Damarımda coşan kanımdır vatan
Mutlu yaşanacak günümdür vatan
Bağımsız Türkiye düşledi atam
Minnet borcumuz var paşadan ere
Ordumuz nöbette böyledir töre
Cumhuriyet namus düşürmem yere
Özgürlük dersini işledi atam
Murat duman der ki; Şehitler verdim
Böylece kurtuldu bu aziz yurdum
Yiğit Kahramana selama durdum
Düşmanı sırtüstü tuşladı atam
Kurtuluş savaşı
Kağnıları taşır kadınlar,
Askerler hücumdadırlar,
Bu uzun savaşı,
Üzüntüyle bekler analar.
Mustafa Kemal kaburgasını kırar,
Vatanı yasa boğar,
Zorlu Kurtuluş Savaşı'nı,
En sonunda kazanırlar.
Osmanlı Devleti kaldırılır,
Dünyada barış sağlanır,
Eğitimde,ölçülerde yenilikler uygulanır,
Mustafa Kemal duygulanır.
Mustafa Kemal'in Kağnısı
Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden.
Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar,
İnliyordu dağın ardı, yasla,
Her bir heceden heceden.
Mustafa Kemal’in kağnısı derdi, kağnısına
Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı.
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik,
Nam salmıştı asker içinde.
Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü,
Doğrulmuştu yola önceden önceden.
Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar,
Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı,
Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanısıra,
Gecenin ulu ağırlığına karşı,
Hafiftiler, inceden inceden.
İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında.
Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri,
Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim;
Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına.
Alını, yeşilini kapmıştı, geçirmişti,
Niceden, niceden.
Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu,
Nazar mı değdi göklerden, ne?
Dah etti, yok. Dahha dedi gitmez,
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacur gucur
Nasıl dururdu Mustafa Kemal’in kağnısı
Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden.
Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,
Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni.
Geçer götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin,
Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım.
Bak hele üzerimden ses seda uzaklaşır,
Düşerim gerilere, iyceden iyceden.
Kocabaş yığıldı çamura,
Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar,
Örtüldü gözleri örtüldü hep.
Kalır mı Mustafa Kemal’in kağnısı, bacım.
Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik,
Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden.
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
Kurtuluş Savaşı İle İlgili Şiirler
Kurtuluş Savaşı
Bir gece karanlığında,denize açıldı gemi
Etraf,ses vermez,çok derin bir uykuda seyretmekte
Uzaklaştıkça,ışıkları yanıp söndü geminin
Bandırma,Samsun açıklarına gelen,Türk tarihti
İlk adım atıldı,mekan Samsun,zaman Mayıs idi
Mustafa Kemal,beyaz bir sayfa açıyordu bize
Erzurum,Sivas derken üç oldu beyazlı mekanlar
Gök semadaki,ay yıldızlar eşlik ediyordu
Güneş,her sabah bir başka müjde ilke doğuyordu
Batarken güneş,o geceye doğuyordu Atatürk
İzmir verdi ilk müjdeyi,atılan ilk kurşunla
Kurtuluş için,yürekler çarpıyordu,birer coşku
Beyaz bir sayfa açıldı,unutulmamak üzere
Kalem candan,mürekkebi kan,yazarı Türk Atatürk
Beyaz sayfanın mekanı Anadolu,gün tarihti
İşte,Laik Demokratik Türkiye Cumhuriyeti! ..
Kurtuluş Savaşı Günleri
Tarihe bakmayanlar önüne engel yığar
Hatırlasam dünümü bugün güneşim doğar
Bırakın yanlışları sizi kimseler duymaz
Gereksiz uğraşlarla tarih o güne uymaz
Kurşun yağmurlarıyla her gün yaşıyorlardı
GÜNEŞ doğmuş olsa da ONLAR üşüyorlardı
Ecdadımın yazdığı destana gözün gitsin
Kalpleri kış ettiler biran önce kış bitsin
Gerçeği görmeliyiz kolay gelmedik dünden
Vatanımız bütündür kurtulduğu o günden
Kurşun yağmurlarıyla her gün yaşıyorlardı
GÜNEŞ doğmuş olsa da ONLAR üşüyorlardı
Duayla yürüdüler ellerde vardı Kur’an
Sığınılacak yerdi mutluydu Hakk’ı saran
Öğün yemeklerinde muhtaçtılar çorbaya
Belki de haklarından bölmüşlerdi torbaya
Kurşun yağmurlarıyla her gün yaşıyorlardı
GÜNEŞ doğmuş olsa da ONLAR üşüyorlardı
Kurtuluş Savaşını zorluklarla kazandın
Tarihi bu zaferle kaybolmaktan uyandın
Ne güzeldir insanın kendisini görmesi
Kolay mı sanıyorsun o kapıdan girmesi
Kurşun yağmurlarıyla her gün yaşıyorlardı
GÜNEŞ doğmuş olsa da ONLAR üşüyorlardı
Kurtuluş Savaşı
Kağnıları taşır kadınlar,
Askerler hücumdadırlar,
Bu uzun savaşı,
Üzüntüyle bekler analar.
Mustafa Kemal kaburgasını kırar,
Vatanı yasa boğar,
Zorlu Kurtuluş Savaşı'nı,
En sonunda kazanırlar.
Osmanlı Devleti kaldırılır,
Dünyada barış sağlanır,
Eğitimde,ölçülerde yenilikler uygulanır,
Mustafa Kemal duygulanır.
Ahmet Çelik
ATATÜRK KURTULUŞ SAVAŞINDA
Bir gemi yanaştı Samsun'a sabaha karşı
Selam durdu kayığı, çaparası, takası
Selam durdu tayfası
Bir duman tüterdi bu geminin bacasından
Bir duman
Duman değildi bu
Memleketin uçup giden kaygılarıydı.
Samsun limanına bu gemiden atılan
Demir değil
Sarılan anayurda
Kemal Paşanın kollarıydı.
Selam vererek Anadolu çocuklarına
Çıkarken yüce komutan
Karadeniz'in halini görmeliydi.
Kalkıp ayağa ardı sıra baktı dalgalar
Kalktı takalar,
İzin verseydi Kemal Paşa
Ardından gürleyip giderlerdi
Erzurum'a kadar
Cahit KÜLEBİ
Kurtuluş Savaşı
Kara duman çöktü yurdun başına
Düşmanın emrini dışladı atam
Kalleş İngiliz'in yurtta işi ne
Böylece savaşa başladı atam
Saldırdı düşmanlar sardı vatanı
Kalleş kurşunları yıktı mekanı
Çağırdı atamIZ silah tutanı
Bütün düşmanları fişledi atam
Samsundan Sivas'a misyon yüklendi
Yurdun her yerinden canlar eklendi
Düşmanlar şaşırdı kaçtı saklandı
Haini vatanda haşladı atam
Kurtuluş savaşı sarınca yurdu
Mehmetçik kalleşe hançeri vurdu
Kurtuldu yurdumuz Murada erdi
Düşmanı göğsünden şişledi atam
Yiğitler can verdi Türk sancağına
Huzur geldi yurdun dört bucağına
Sevgi ateşini yurt bucağına
Sevgiyle yakarak besledi atam
İffetim namusum canımdır vatan
Damarımda coşan kanımdır vatan
Mutlu yaşanacak günümdür vatan
Bağımsız Türkiye düşledi atam
Minnet borcumuz var paşadan ere
Ordumuz nöbette böyledir töre
Cumhuriyet namus düşürmem yere
Özgürlük dersini işledi atam
Murat duman der ki; Şehitler verdim
Böylece kurtuldu bu aziz yurdum
Yiğit Kahramana selama durdum
Düşmanı sırtüstü tuşladı atam
Kurtuluş savaşı
Kağnıları taşır kadınlar,
Askerler hücumdadırlar,
Bu uzun savaşı,
Üzüntüyle bekler analar.
Mustafa Kemal kaburgasını kırar,
Vatanı yasa boğar,
Zorlu Kurtuluş Savaşı'nı,
En sonunda kazanırlar.
Osmanlı Devleti kaldırılır,
Dünyada barış sağlanır,
Eğitimde,ölçülerde yenilikler uygulanır,
Mustafa Kemal duygulanır.
Mustafa Kemal'in Kağnısı
Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden.
Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar,
İnliyordu dağın ardı, yasla,
Her bir heceden heceden.
Mustafa Kemal’in kağnısı derdi, kağnısına
Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı.
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik,
Nam salmıştı asker içinde.
Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü,
Doğrulmuştu yola önceden önceden.
Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar,
Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı,
Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanısıra,
Gecenin ulu ağırlığına karşı,
Hafiftiler, inceden inceden.
İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında.
Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri,
Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim;
Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına.
Alını, yeşilini kapmıştı, geçirmişti,
Niceden, niceden.
Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu,
Nazar mı değdi göklerden, ne?
Dah etti, yok. Dahha dedi gitmez,
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacur gucur
Nasıl dururdu Mustafa Kemal’in kağnısı
Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden.
Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,
Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni.
Geçer götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin,
Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım.
Bak hele üzerimden ses seda uzaklaşır,
Düşerim gerilere, iyceden iyceden.
Kocabaş yığıldı çamura,
Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar,
Örtüldü gözleri örtüldü hep.
Kalır mı Mustafa Kemal’in kağnısı, bacım.
Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik,
Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden.
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA