Duygusal yeme birtakım his durumlarına karşılık olarak meydana gelen bir yeme davranışı eğilimi olarak tabir edilmektedir. Duygusal yeme davranışı ekseriyetle gerilim, kaygı, endişe, can kasveti, ıstırap, yalnızlık yahut yetersizlik hislerinin hissedilmesinin sonucu olarak meydana gelir. Olumsuz hisleri bastırma isteği ile yemek yeme davranışı çarpışınca kendini güçlü hissetmek ya da unutmak için ortaya yemek yeme isteği çıkar. Günlük hayat olaylarının getirdiği gerilim ya da ani beklenmedik gelişen olaylar sıkıntıda yaşanan ağır duygulanım ile baş etmenin bir yolu olarak yemek yeme davranışını gözlemlemek mümkündür. Evvelce duygusal yeme, çok yeme davranışı gösteren bireylerle ilişkilendirilirken günümüzde diyet yapanlarda da duygusal yeme davranışı olabileceği ileri sürülmektedir. (Maggard, Shugarman, Suttorp, Maglione,2015)
Yemek yeme davranışını etkileyen pek çok faktör vardır. Fakat hislerin yemek yemeyi nasıl etkilediğini iddia etmek zordur. Hislerin durumuna nazaran ya da bireyin karakteristik özelliklerine nazaran yemek yeme ve hisler ortasındaki bağlantı değişiklik gösterebilir. Fizikî açlık ve duygusal açlık belirtileri birbirinden farklıdır. Fizikî açlık durumunda bireyin midesinde bir kazınma, burukluk olmakta ve kan şekeri düşebilmektedir. Birey doygunluğa yedikçe ulaşmaktadır. Açlığı giderme davranışı, duygusal yeme davranışı olan bireyden farklıdır. Örneğin birey meyve, zerzevat vb. üzere güç içeriği düşük bir besin yahut atıştırmalıklarla açlığını giderebilir. Fizikî açlık, etaplı olarak gelişir. Kişi aç olduğu için yediğinde seçenekler daha fazla ve vasıflıdır. Yani zerzevatı, et, tavuk ya da balığı, çorbayı, pilav yahut makarnayı, yoğurdu içeren bir öğündür.
Duygusal açlıkta ise tam aykırısı bir durum kelam mevzusudur. Duygusal açlık ansızın başlamakta ve fizikî belirti vermemektedir. Birey ne bulursa onu yemekte ve daha çok güç kıymeti yüksek besinleri tercih etmektedir (Sevinçer, Konuk, 2013). Duygusal açlık çabucak tatmin edilmesi gereken bir durumdur. Lakin fizikî açlık bekleyebilir. Mide dolu olduğu halde duygusal bir gereksinimi karşılamak için yiyorsa büyük ihtimalle yemeye devam eder. Ancak aç olduğu için yiyorsa doyduğunda duracaktır. Duygusal yemek yeme sendromu, sonrasında suçluluk duygusu bırakır. Fizikî açlık bırakmaz.
Duygusal yemenin nedenleri;
-Yalnızlık, ilgi ve sevgi gereksinimi, negatif hislerden kurtulmak.
-Pozitif hislerden kaynaklanan çok yeme. (kutlamalar)
-Kendimizi makus hissettiğimizde negatif hislerden kurtulmak için kendimizi yemek yemeye veririz. Daha sonra her negatif duygumuzda o histen kurtulmak için yemek yemeye başvururuz ve böylelikle bir kısır döngünün içine düşmüş oluruz.
-Kutlamalar üzere ödül emelli yenilen yemeklerden sonra gelen olumlu his hissi kişiyi bir mühlet sonra tekrar o duyguyu yaşaması için yemek yemeye sevk eder.
Kendinizle ilgili asıl keşfetmeni gereken şey kendinizi bir anda yemeğin içinde bulduğunuz anın öncesinde ne düşündüğünüz ve ne hissettiğinizdir. Zira o fikir ve hisler sizi bir sonraki evreye yani yeme davranışına sevk etmektedir. Öteki değerli nokta ise; yemeği neyin yerine koyduğunuzdur. Lakin, birtakım duygusal yeme ataklarının temelinde kronik gerilim, depresyon, panik atak, yeme bozuklukları üzere ruhsal problemler yatabilir bu cins durumlarda, konusunda uzman bir psikolog ya da psikiyatrın yardımı alınmalı, gerekirse tıbbi takviye verilmelidir.
Yemek yeme davranışını etkileyen pek çok faktör vardır. Fakat hislerin yemek yemeyi nasıl etkilediğini iddia etmek zordur. Hislerin durumuna nazaran ya da bireyin karakteristik özelliklerine nazaran yemek yeme ve hisler ortasındaki bağlantı değişiklik gösterebilir. Fizikî açlık ve duygusal açlık belirtileri birbirinden farklıdır. Fizikî açlık durumunda bireyin midesinde bir kazınma, burukluk olmakta ve kan şekeri düşebilmektedir. Birey doygunluğa yedikçe ulaşmaktadır. Açlığı giderme davranışı, duygusal yeme davranışı olan bireyden farklıdır. Örneğin birey meyve, zerzevat vb. üzere güç içeriği düşük bir besin yahut atıştırmalıklarla açlığını giderebilir. Fizikî açlık, etaplı olarak gelişir. Kişi aç olduğu için yediğinde seçenekler daha fazla ve vasıflıdır. Yani zerzevatı, et, tavuk ya da balığı, çorbayı, pilav yahut makarnayı, yoğurdu içeren bir öğündür.
Duygusal açlıkta ise tam aykırısı bir durum kelam mevzusudur. Duygusal açlık ansızın başlamakta ve fizikî belirti vermemektedir. Birey ne bulursa onu yemekte ve daha çok güç kıymeti yüksek besinleri tercih etmektedir (Sevinçer, Konuk, 2013). Duygusal açlık çabucak tatmin edilmesi gereken bir durumdur. Lakin fizikî açlık bekleyebilir. Mide dolu olduğu halde duygusal bir gereksinimi karşılamak için yiyorsa büyük ihtimalle yemeye devam eder. Ancak aç olduğu için yiyorsa doyduğunda duracaktır. Duygusal yemek yeme sendromu, sonrasında suçluluk duygusu bırakır. Fizikî açlık bırakmaz.
Duygusal yemenin nedenleri;
-Yalnızlık, ilgi ve sevgi gereksinimi, negatif hislerden kurtulmak.
-Pozitif hislerden kaynaklanan çok yeme. (kutlamalar)
-Kendimizi makus hissettiğimizde negatif hislerden kurtulmak için kendimizi yemek yemeye veririz. Daha sonra her negatif duygumuzda o histen kurtulmak için yemek yemeye başvururuz ve böylelikle bir kısır döngünün içine düşmüş oluruz.
-Kutlamalar üzere ödül emelli yenilen yemeklerden sonra gelen olumlu his hissi kişiyi bir mühlet sonra tekrar o duyguyu yaşaması için yemek yemeye sevk eder.
Kendinizle ilgili asıl keşfetmeni gereken şey kendinizi bir anda yemeğin içinde bulduğunuz anın öncesinde ne düşündüğünüz ve ne hissettiğinizdir. Zira o fikir ve hisler sizi bir sonraki evreye yani yeme davranışına sevk etmektedir. Öteki değerli nokta ise; yemeği neyin yerine koyduğunuzdur. Lakin, birtakım duygusal yeme ataklarının temelinde kronik gerilim, depresyon, panik atak, yeme bozuklukları üzere ruhsal problemler yatabilir bu cins durumlarda, konusunda uzman bir psikolog ya da psikiyatrın yardımı alınmalı, gerekirse tıbbi takviye verilmelidir.