Diyabet, sair ismiyle şeker illeti, sık görülen bir hastalıktır ve önemli sonuçlara yol açar. Pankreas bezinin ürettiği insülin hormonunun zayıflığı yahut etkisizliğinden kaynaklanır. İnsülin olmayınca, yahut var olduğu halde tesir edemeyince, besinlerle aldığımız şeker ve öbür besin ögeleri, muhtaçlık duyan hücrelere giremez. Böylece, hücreler şekersizlik çekerken, kanda şeker alışılagelmiş kıymetlerin üstüne çıkar. Kanda şekerin çok artması, zehir tesiri yaratır ve vücudun tüm hücrelerini tahrip eder. Vücut, mütemadi olarak kanda bir ölçü şekere (glukoza) gereksinim duyar. İnsülin kan dolaşımındaki glukozu hücrelere taşımakla hizmetlidir. İnsülin pankreas tarafından üretilen bir hormondur. Hücrelerdeki glukoz, günlük ömrümüzü devam ettirmeyi sağlayacak güç kaynağıdır.
Diyabet, başta karbonhidratlar olmak üzere protein ve yağ metabolizmasını ilgilendiren bir metabolizma illetidir ve kendisini kan şekerinin daima yüksek olması ile gösterir. Diyabet hastalarındaki temel metabolik bozukluk, kan yoluyla taşınan glukozun (şekerin) hücrelerin içine girememesidir. Sıradan koşullarda besinlerden elde edilen yahut karaciğerdeki depolardan kana salınan glukoz, pankreas tarafından salgılanan İNSÜLİN hormonunun yardımıyla hücre içine girer ve orada yakılarak güce dönüşür. Hücrelerin üzerinde değişik hususların girmesine müsaade verilen "kapılar" vardır. Bu kapılar olağanda kilitlidirler ve makul "anahtar" varlığında açılırlar. Diyabet, hücrelerin üzerindeki glukoz "kapısının" açılamaması durumudur. Bu örnekten ilerlersek diyabet, anahtar işlevi gören İNSÜLİN hormonu zayıflığına ve/veya insülinin etkilediği reseptörlerin (hücre kapısındaki kilidin) bozukluğuna bağlı gelişmektedir.
Diyabet, başta karbonhidratlar olmak üzere protein ve yağ metabolizmasını ilgilendiren bir metabolizma illetidir ve kendisini kan şekerinin daima yüksek olması ile gösterir. Diyabet hastalarındaki temel metabolik bozukluk, kan yoluyla taşınan glukozun (şekerin) hücrelerin içine girememesidir. Sıradan koşullarda besinlerden elde edilen yahut karaciğerdeki depolardan kana salınan glukoz, pankreas tarafından salgılanan İNSÜLİN hormonunun yardımıyla hücre içine girer ve orada yakılarak güce dönüşür. Hücrelerin üzerinde değişik hususların girmesine müsaade verilen "kapılar" vardır. Bu kapılar olağanda kilitlidirler ve makul "anahtar" varlığında açılırlar. Diyabet, hücrelerin üzerindeki glukoz "kapısının" açılamaması durumudur. Bu örnekten ilerlersek diyabet, anahtar işlevi gören İNSÜLİN hormonu zayıflığına ve/veya insülinin etkilediği reseptörlerin (hücre kapısındaki kilidin) bozukluğuna bağlı gelişmektedir.