Depresyon nedir?
Depresyon, tanımlanması ve tedavi edilme gayreti en eski vakitlere dayanan ruhsal rahatsızlıklardan biridir.
Kendi içerisinde çeşitleri ile farklılaşmaktadır fakat en temel tarifiyle depresyon; ağır ve uzun vadeli sıkıntı hislerinin hissedildiği, hiçbir şey yapma isteğinin olmadığı, daha evvelden yapmaktan hoşlanılan aksiyonlara dahi artık ilgi duyulmayan, gündelik işlerin yapılmasının hayli zorlaştığı bir durumdur.
Kişinin kendine bakımı azalmış, aktiflik seviyesinde azalmanın olduğu, her şeyden geri çekilme davranışı, hareketsizlik davranışı, kendini suçlama, eşlik eden anksiyete, ağır keder duygusu, dikkati toplayamama gözlenebilir. Kişi için geleceğin anlamsızlaşmasıyla yaşanılan vakit diliminin yavaşlaması, her şeyin tekrar ediyor üzere gelmesi görülebileceği üzere huzursuzluk ve hareket muhtaçlığı da görülebilir. Niyetlerinde kendini suçlama, pişmanlık, çaresizlik, yalnızlık, ümitsizlik temaları gözlenebilir.
Depresyonun ortaya çıkmasında ve sürmesinde biyolojik, çevresel, bilişsel ve davranışsal nedenler yer alabilir.
Neden olan ömür olaylarına baktığımızda yaşanan büyük ya da küçük değişimler - konut değiştirme, işini kaybetme, sevilen birini kaybetme, ehemmiyet verilen bir alakanın sona ermesi, aile ile ya da kıymet verilen bireylerle çatışmalar yaşanması, çalışılan işten memnuniyetsizlik, fizikî ya da ruhsal olarak tükenme, yalnızlık, çocuk sahibi olma, çocukların meskenden ayrılması, yaş alma, emekliliğe ayrılma vb. - etken olacağı üzere bunların tetikleyici olmalarının ortak nedeni bireyde “kayıp” hissinin ortaya çıkmasıdır. Bu yüzden yaşanılan olayın olumlu ya da olumsuz olmasının bir ehemmiyeti bulunmamaktadır.
Ayrıyeten bir ya da birden fazla hayat olayının gerçekleşmesi depresyonun tek nedeni olmamakla birlikte kişilik yapısı, beyindeki kimyasal değişiklikler, genetik yapı, olumsuz fikir biçimleri, alkol kullanımı, çeşitli ilaçların kullanımı vb. de tetikleyici etken olarak görülebilmektedir.
Kişinin ömrünün kıymetli alanlarında bozulmalara neden olarak iş hayatı, aile ve toplumsal hayatı olumsuz istikamette etkileyebilir. Epeyce kötüleşerek kişinin gelecek hakkında ümitsizliklere kapılmasına, intihar kanılarına, vefatın tek tahlil olduğu kanılarına neden olabilir.
Depresyon tıpkı vakitte uyku bozukluklarına, iştah değişikliklerine, bedensel şikayetlere ve ağrılara, istek ve güç kayıplarına neden olabilmektedir.
Depresyonun derecesi ne olursa olsun uygun halde tedavi edilmelidir. Yapılan çalışmalardan da görüldüğü üzere depresyon mühletinin uzaması ile birlikte düzelme mümkünlüğünün düştüğü gözlemlenmektedir. Bu yüzden uygun teşhis ve tedavinin en kısa müddette gerçekleştirilmesi ehemmiyet arz etmedir.
Depresyon, tanımlanması ve tedavi edilme gayreti en eski vakitlere dayanan ruhsal rahatsızlıklardan biridir.
Kendi içerisinde çeşitleri ile farklılaşmaktadır fakat en temel tarifiyle depresyon; ağır ve uzun vadeli sıkıntı hislerinin hissedildiği, hiçbir şey yapma isteğinin olmadığı, daha evvelden yapmaktan hoşlanılan aksiyonlara dahi artık ilgi duyulmayan, gündelik işlerin yapılmasının hayli zorlaştığı bir durumdur.
Kişinin kendine bakımı azalmış, aktiflik seviyesinde azalmanın olduğu, her şeyden geri çekilme davranışı, hareketsizlik davranışı, kendini suçlama, eşlik eden anksiyete, ağır keder duygusu, dikkati toplayamama gözlenebilir. Kişi için geleceğin anlamsızlaşmasıyla yaşanılan vakit diliminin yavaşlaması, her şeyin tekrar ediyor üzere gelmesi görülebileceği üzere huzursuzluk ve hareket muhtaçlığı da görülebilir. Niyetlerinde kendini suçlama, pişmanlık, çaresizlik, yalnızlık, ümitsizlik temaları gözlenebilir.
Depresyonun ortaya çıkmasında ve sürmesinde biyolojik, çevresel, bilişsel ve davranışsal nedenler yer alabilir.
Neden olan ömür olaylarına baktığımızda yaşanan büyük ya da küçük değişimler - konut değiştirme, işini kaybetme, sevilen birini kaybetme, ehemmiyet verilen bir alakanın sona ermesi, aile ile ya da kıymet verilen bireylerle çatışmalar yaşanması, çalışılan işten memnuniyetsizlik, fizikî ya da ruhsal olarak tükenme, yalnızlık, çocuk sahibi olma, çocukların meskenden ayrılması, yaş alma, emekliliğe ayrılma vb. - etken olacağı üzere bunların tetikleyici olmalarının ortak nedeni bireyde “kayıp” hissinin ortaya çıkmasıdır. Bu yüzden yaşanılan olayın olumlu ya da olumsuz olmasının bir ehemmiyeti bulunmamaktadır.
Ayrıyeten bir ya da birden fazla hayat olayının gerçekleşmesi depresyonun tek nedeni olmamakla birlikte kişilik yapısı, beyindeki kimyasal değişiklikler, genetik yapı, olumsuz fikir biçimleri, alkol kullanımı, çeşitli ilaçların kullanımı vb. de tetikleyici etken olarak görülebilmektedir.
Kişinin ömrünün kıymetli alanlarında bozulmalara neden olarak iş hayatı, aile ve toplumsal hayatı olumsuz istikamette etkileyebilir. Epeyce kötüleşerek kişinin gelecek hakkında ümitsizliklere kapılmasına, intihar kanılarına, vefatın tek tahlil olduğu kanılarına neden olabilir.
Depresyon tıpkı vakitte uyku bozukluklarına, iştah değişikliklerine, bedensel şikayetlere ve ağrılara, istek ve güç kayıplarına neden olabilmektedir.
Depresyonun derecesi ne olursa olsun uygun halde tedavi edilmelidir. Yapılan çalışmalardan da görüldüğü üzere depresyon mühletinin uzaması ile birlikte düzelme mümkünlüğünün düştüğü gözlemlenmektedir. Bu yüzden uygun teşhis ve tedavinin en kısa müddette gerçekleştirilmesi ehemmiyet arz etmedir.