(Ebeveynler ve çocuklar için adaptasyon-uyum)
Anaokuluna başlama yaşı 2-5 yaşları arasında değişmektedir. Çocuğun esas yuvası evi, ana babasının yanıyken, bir başka yuvaya, kreşe, anaokuluna gidecek olması kimi zaman ebebeynlerde ayrılma, çocuğu bırakma korkusu olarak cereyan ederken, kimi zaman çocukta terk edilme korkusu, performans kaygısı gibi durumlarla adaptasyon kaybına sebep olabilir. Bu durumda öncelik ebeveynlerin kendisini hazır hissetmesidir. Ebeveyn bu ayrılığa hazır olduktan sonra çocuğunu anaokulu sürecine hazırlamalıdır. Çocuğumuzu neden anaokuluna vermeliyim, çocuğum için ne faydası olur, evde daha rahat olmaz mı gibi soru işaretlerimizi anaokulunun önemini anlayarak yanıtlayabilirsiniz.
Anaokulu neden çocuklar için önemlidir?
Anaokulu çocukların hem bilişsel, hem fiziksel, hem duygusal hem de sosyal gelişimlerine katkı sağlar. Nasıl ki ebeveynler temel ihtiyaçlarını karşılayabilmek için çalışıp para kazanmaya çalışıyor, çocuklar da oyun aracılığıyla öğrenir, kendisini tanır, becerilerini fark eder. Oyun bir çocuğun yaptığı en önemli iştir.
Anaokulu aslında çocuğun birey olma yolunda attığı ilk adımdır:
Çocuk, evde ebeveynleriyle oyun oynarken, ya yönetir ya da yönetilir. Anaokulunda akranlarıyla birliktelik, ortaklık söz konusudur.
Evde paylaşma duygusu yoktur, tüm oyuncaklar, boyalar, kağıtlar çocuğundur. Anaokulunda tüm araç gereçler ortaktır. Benlik algısının yerini biz, bizim algısı alır. Bu da toplumda yer edinmenin ilk adımını oluşturur.
Evde genellikle kazanan çocuktur, kaybetme yoktur. Okulda arkadaşlarının kazanmasına da tanık olur. Kaybetmeyi öğrenir.
Evde çocuk bir etkinliği yapamıyorken, resmi boyayamıyorken sadece yanındaki ebeveyni ya da dede, ninesinin göstermesine tanık olur yani çocuğun gözlem yetisi yaşıtlarından uzakta yer almaktadır. Anaokulunda farklı hayaldünyasıyla karşılaşır, üstelik bunlar yaşıtlarıdır!
Evde dans ederken ortada çocuk dans eder etrafındakilerse sadece el çırpar, çocuğun başkalarıyla kendisini kıyaslayacak ortamı yoktur. Anaokulunda birlikte dans etmenin keyfini surer.
Eğer siz kendinizi hazırladıysanız, sıra çocuğunuzu hazırlamakta!
Çocukların Anaokuluna Uyumu:
Anaokulu başlangıçta her çocukta farklı tepki oluşmaktadır. Bu durumu ilk olarak çocuğun direkt mizacı etkilemektedir. Çocuğun mizacına gore anne baba şekil almalıdır.
Ebeveynler çocuğun okula başlayacağına dair kararlı olmalıdır.
Okula yazılmadan önce okulun çocuk için önemi çocuğa anlatılmalıdır. Anaokulu sadece oyun oynanılan yer değildir, etkinlik, yemek yeme, uyuma, resim yapma gibi faaliyetler de olacağı için beklenti sadece oyuna odaklı oluşturulmamalıdır. Anaokuluna kaçta gidip kaçta döneceği, hangi günler gideceği, okula nasıl gidip nasıl döneceğine dair önceden bilgilendirilmede bulunulmalı.
İlk gün her okulun ritüeli farklıdır. Kimi ebeveyni ilk gün sınıfa alır, ikinci gün kapı dışında bekletir, kimi okula hiç almazken kimi bir hafta gibi uzunca bir süre ebeveyni sınıflara alır. Çalışan anneleri düşünecek olursak 1 hafta boyunca sınıfta durması pek mümkün olmayacaktır. Bu sebeple hangi yöntem uygulanırsa uygulansın her ebeveynin aynı zamanda bu işlemi uygulaması önemlidir.
Çocuğunuzu hazırlarken ne giyeceğine birlikte karar verebilir, çantasını birlikte hazırlayabilirsiniz, böylece hem birlikte vakit geçirmiş olursunuz hem de çocuğunuzun benlik inşasına bir tuğla eklemiş olursunuz.
Evden ayrılmadan önce kaçta görüşülecekse o saati söylerek ya da kaç saat sonra görüşüleceğimi söyleyerek veda etmek çocuğa kendisini güvende hissettirecektir.
Kaçta gidilip kaçta dönüleceği önemlidir. Özellikle ilk haftalarda çocuğunuzu erken almaya çalışmayın. Bu düzene alışması gerekmektedir.
İlk gün biraz hareketli geçebilir, sınıfta yaşanan bir sorunda bizzat müdahele etmek yerine sorumluluğu öğretmenlere yüklemelisiniz.
Eğer çocuğunuz zorlandıysa, ağlıyorsa bu durumda kararlı davranmanız, sakin olmanız, evhama kapılmamanız gerekmektedir. Gözlemlerim doğrultusunda çocuk hem aile özlemi yaşayıp ağlarken hem de oyun oynamak isteyecektir, eğer dik duruş sergilenirse bir zaman sonra oynadığı oyunun akışına kendisini kaptıracak ve eğlenecektir.
Okula yeni başlayan çocukların anaokuluna adaptasyon süreci sadece 1 gün de olabilir 1 ay da olabilir. Bu adaptasyon süreci boyunca çocukta farklı bir değişiklik (bez alışkanlığı, oda ayırma, emzik bırakma, meme bırakma, biberon kesme gibi) oluşturmamak önemlidir.
Anaokuluna başlayan çocuklara ebeveynlerin ilk haftalarda büyük merakla “günün nasıl geçti!?” sorusunu sorup sonraki haftalarda bu durumu rutine bağlayıp meraktan ilgiden uzak davranmaması gerekmekte. Çocuğunuzla her akşam karşılıklı bir şekilde günlerinizin nasıl geçtiği anlatılırsa hatta bu diyalog oyun oynarken yapılırsa çocuk için daha zevkli hale gelecektir.
Unutulmamalıdır ki çocuğunuz bir daha bu yaşa geri gelmeyecek ve çocuğunuz için her şeyden evvel mutlu olacağı yerde, mutlu olduğu insanlarla birlikte olması önem teşkil etmektedir.
Eğitim hayatına dair attığınız ilk adımın sizi huzur yönünde daimiyete kavuşturmasını dilerim…
Anaokuluna başlama yaşı 2-5 yaşları arasında değişmektedir. Çocuğun esas yuvası evi, ana babasının yanıyken, bir başka yuvaya, kreşe, anaokuluna gidecek olması kimi zaman ebebeynlerde ayrılma, çocuğu bırakma korkusu olarak cereyan ederken, kimi zaman çocukta terk edilme korkusu, performans kaygısı gibi durumlarla adaptasyon kaybına sebep olabilir. Bu durumda öncelik ebeveynlerin kendisini hazır hissetmesidir. Ebeveyn bu ayrılığa hazır olduktan sonra çocuğunu anaokulu sürecine hazırlamalıdır. Çocuğumuzu neden anaokuluna vermeliyim, çocuğum için ne faydası olur, evde daha rahat olmaz mı gibi soru işaretlerimizi anaokulunun önemini anlayarak yanıtlayabilirsiniz.
Anaokulu neden çocuklar için önemlidir?
Anaokulu çocukların hem bilişsel, hem fiziksel, hem duygusal hem de sosyal gelişimlerine katkı sağlar. Nasıl ki ebeveynler temel ihtiyaçlarını karşılayabilmek için çalışıp para kazanmaya çalışıyor, çocuklar da oyun aracılığıyla öğrenir, kendisini tanır, becerilerini fark eder. Oyun bir çocuğun yaptığı en önemli iştir.
Anaokulu aslında çocuğun birey olma yolunda attığı ilk adımdır:
Çocuk, evde ebeveynleriyle oyun oynarken, ya yönetir ya da yönetilir. Anaokulunda akranlarıyla birliktelik, ortaklık söz konusudur.
Evde paylaşma duygusu yoktur, tüm oyuncaklar, boyalar, kağıtlar çocuğundur. Anaokulunda tüm araç gereçler ortaktır. Benlik algısının yerini biz, bizim algısı alır. Bu da toplumda yer edinmenin ilk adımını oluşturur.
Evde genellikle kazanan çocuktur, kaybetme yoktur. Okulda arkadaşlarının kazanmasına da tanık olur. Kaybetmeyi öğrenir.
Evde çocuk bir etkinliği yapamıyorken, resmi boyayamıyorken sadece yanındaki ebeveyni ya da dede, ninesinin göstermesine tanık olur yani çocuğun gözlem yetisi yaşıtlarından uzakta yer almaktadır. Anaokulunda farklı hayaldünyasıyla karşılaşır, üstelik bunlar yaşıtlarıdır!
Evde dans ederken ortada çocuk dans eder etrafındakilerse sadece el çırpar, çocuğun başkalarıyla kendisini kıyaslayacak ortamı yoktur. Anaokulunda birlikte dans etmenin keyfini surer.
Eğer siz kendinizi hazırladıysanız, sıra çocuğunuzu hazırlamakta!
Çocukların Anaokuluna Uyumu:
Anaokulu başlangıçta her çocukta farklı tepki oluşmaktadır. Bu durumu ilk olarak çocuğun direkt mizacı etkilemektedir. Çocuğun mizacına gore anne baba şekil almalıdır.
Ebeveynler çocuğun okula başlayacağına dair kararlı olmalıdır.
Okula yazılmadan önce okulun çocuk için önemi çocuğa anlatılmalıdır. Anaokulu sadece oyun oynanılan yer değildir, etkinlik, yemek yeme, uyuma, resim yapma gibi faaliyetler de olacağı için beklenti sadece oyuna odaklı oluşturulmamalıdır. Anaokuluna kaçta gidip kaçta döneceği, hangi günler gideceği, okula nasıl gidip nasıl döneceğine dair önceden bilgilendirilmede bulunulmalı.
İlk gün her okulun ritüeli farklıdır. Kimi ebeveyni ilk gün sınıfa alır, ikinci gün kapı dışında bekletir, kimi okula hiç almazken kimi bir hafta gibi uzunca bir süre ebeveyni sınıflara alır. Çalışan anneleri düşünecek olursak 1 hafta boyunca sınıfta durması pek mümkün olmayacaktır. Bu sebeple hangi yöntem uygulanırsa uygulansın her ebeveynin aynı zamanda bu işlemi uygulaması önemlidir.
Çocuğunuzu hazırlarken ne giyeceğine birlikte karar verebilir, çantasını birlikte hazırlayabilirsiniz, böylece hem birlikte vakit geçirmiş olursunuz hem de çocuğunuzun benlik inşasına bir tuğla eklemiş olursunuz.
Evden ayrılmadan önce kaçta görüşülecekse o saati söylerek ya da kaç saat sonra görüşüleceğimi söyleyerek veda etmek çocuğa kendisini güvende hissettirecektir.
Kaçta gidilip kaçta dönüleceği önemlidir. Özellikle ilk haftalarda çocuğunuzu erken almaya çalışmayın. Bu düzene alışması gerekmektedir.
İlk gün biraz hareketli geçebilir, sınıfta yaşanan bir sorunda bizzat müdahele etmek yerine sorumluluğu öğretmenlere yüklemelisiniz.
Eğer çocuğunuz zorlandıysa, ağlıyorsa bu durumda kararlı davranmanız, sakin olmanız, evhama kapılmamanız gerekmektedir. Gözlemlerim doğrultusunda çocuk hem aile özlemi yaşayıp ağlarken hem de oyun oynamak isteyecektir, eğer dik duruş sergilenirse bir zaman sonra oynadığı oyunun akışına kendisini kaptıracak ve eğlenecektir.
Okula yeni başlayan çocukların anaokuluna adaptasyon süreci sadece 1 gün de olabilir 1 ay da olabilir. Bu adaptasyon süreci boyunca çocukta farklı bir değişiklik (bez alışkanlığı, oda ayırma, emzik bırakma, meme bırakma, biberon kesme gibi) oluşturmamak önemlidir.
Anaokuluna başlayan çocuklara ebeveynlerin ilk haftalarda büyük merakla “günün nasıl geçti!?” sorusunu sorup sonraki haftalarda bu durumu rutine bağlayıp meraktan ilgiden uzak davranmaması gerekmekte. Çocuğunuzla her akşam karşılıklı bir şekilde günlerinizin nasıl geçtiği anlatılırsa hatta bu diyalog oyun oynarken yapılırsa çocuk için daha zevkli hale gelecektir.
Unutulmamalıdır ki çocuğunuz bir daha bu yaşa geri gelmeyecek ve çocuğunuz için her şeyden evvel mutlu olacağı yerde, mutlu olduğu insanlarla birlikte olması önem teşkil etmektedir.
Eğitim hayatına dair attığınız ilk adımın sizi huzur yönünde daimiyete kavuşturmasını dilerim…