Ağır Küre -Ağır Küre Nedir - Ağır Küre Hakkında Bilgi
Ağır Küre
Üzerinde yaşadığımız yer yuvarlağı Güneş sisteminin gezegenlerdendir Güneşten uzaklık bakımından üçüncü (Güneşten ortalama uzaklığı 149481000 km), bu sistemdeki büyüklüğü bakımından beşinci (yüzölçümü 509200000 kilometrekare) dir Dünyanın ağırlığı 5977 trilyon ton, hacmi 1082841310000 kilometreküp, ekvatordaki çemberi 40076 423 metre, ekvatordaki çapı 12726 kilometredir Dünyada yaşayan insanların sayısı 2995000000 dur
Dünyanın oluşu : Dünyanın oluşu hakkında birçok teoriler vardır Bunların en önemlilerinden! biri olan KantLaplace teorisine göre, Dünyanın güneşten kopmuş, yuvarlak ve kızgın ateş; halinde bulunan bir parça olduğu sanılmaktadır İlkin dünyanın, güneş ve öbür gezegenlerle birlikte bir kütle halinde bulunan bir parça olduğu sanılmaktadırİlkin dünya, güneş ve öbür gezegenlerle birlikte bir bütün kütle halinde bulunuyordu Merkezi parlak olan bu kütlenin çevresi gaz ve buhar moleküllerinden yapılmıştı Bu büyük kütle, çok soğuk olan uzayda dönerken, sahip olduğu ısının bir kısmını çevresine dağıtarak soğumağa başlıyordu
Bu soğumanın etkisi ile, bu kütlenin bazı cisimleri yoğunlaşmağa başlamış, gaz tabakası da, merkez kısmına yaklaşmış ve hacmi küçülmüştür Böylece merkezin etrafında bir halka meydana gelmiş, yoğunlaşma sebebiyle kütlenin dönme hareketinin hızı artmıştır Dönme hızı artan bu kütlenin dış yüzeyinin bütün kısımları aynı zamanda soğuyup yoğunlaşmamış, bazı kısımları gaz kitleler halinde konarak çok uzaklara gitmiştir Bu gaz kütleler, esas kütlenin çekim kuvvetinden kurtulamadıkları için bunun çevresinde dönmeğe başlamışlardır Halkalar koptukça bu kütle (yani güneşin) nin hacmi küçülmesine başlamışlardır Halkalar koptukça bu azalmıştır Hızın azalması ile sonradan kopan halkalar, öncekiler kadar büyük olmadıkları gibi, çok uzaklara da gidememişlerdir
İlk kopan ve kütlenin çevresinde yer alan parça Plüton olmuş, sırasıyla Neptün, Uranüs, Satürn, Jüpiter, Merih (Mars), Dünya, Venüs, Merkür, birbirini takip etmişler Böylece dünya, gezici yıldızlar arasında, güneş kütlesinden kopup ayrılan yedinci dereceden bir gezegen olmuştur
Zamanla ,soğuma sonucu her gezegende çeşitli cisimlerin bir noktada toplanmalarıyla bir çekirdek meydana gelmiş ,bu çekirdek, çevredeki gaz halkanın yoğunlaşmasıyla büyümüş, böylece, gezegenler bazı noktalarda, yoğunluk sıralarına göre, güneş çevresinde dizilerek, aynı yön ve dönme hızı ile hem eksenleri etrafında, hem de bir elips olan yörüngeleri üzerinde dolanmaya başlamışlardır Sonradan, bu gezegenler de, aynı mekanik olayların, etkisiyle bir ya da birçok uydular (peyk) meydana getirmişlerdir
Ağır Küre
Üzerinde yaşadığımız yer yuvarlağı Güneş sisteminin gezegenlerdendir Güneşten uzaklık bakımından üçüncü (Güneşten ortalama uzaklığı 149481000 km), bu sistemdeki büyüklüğü bakımından beşinci (yüzölçümü 509200000 kilometrekare) dir Dünyanın ağırlığı 5977 trilyon ton, hacmi 1082841310000 kilometreküp, ekvatordaki çemberi 40076 423 metre, ekvatordaki çapı 12726 kilometredir Dünyada yaşayan insanların sayısı 2995000000 dur
Dünyanın oluşu : Dünyanın oluşu hakkında birçok teoriler vardır Bunların en önemlilerinden! biri olan KantLaplace teorisine göre, Dünyanın güneşten kopmuş, yuvarlak ve kızgın ateş; halinde bulunan bir parça olduğu sanılmaktadır İlkin dünyanın, güneş ve öbür gezegenlerle birlikte bir kütle halinde bulunan bir parça olduğu sanılmaktadırİlkin dünya, güneş ve öbür gezegenlerle birlikte bir bütün kütle halinde bulunuyordu Merkezi parlak olan bu kütlenin çevresi gaz ve buhar moleküllerinden yapılmıştı Bu büyük kütle, çok soğuk olan uzayda dönerken, sahip olduğu ısının bir kısmını çevresine dağıtarak soğumağa başlıyordu
Bu soğumanın etkisi ile, bu kütlenin bazı cisimleri yoğunlaşmağa başlamış, gaz tabakası da, merkez kısmına yaklaşmış ve hacmi küçülmüştür Böylece merkezin etrafında bir halka meydana gelmiş, yoğunlaşma sebebiyle kütlenin dönme hareketinin hızı artmıştır Dönme hızı artan bu kütlenin dış yüzeyinin bütün kısımları aynı zamanda soğuyup yoğunlaşmamış, bazı kısımları gaz kitleler halinde konarak çok uzaklara gitmiştir Bu gaz kütleler, esas kütlenin çekim kuvvetinden kurtulamadıkları için bunun çevresinde dönmeğe başlamışlardır Halkalar koptukça bu kütle (yani güneşin) nin hacmi küçülmesine başlamışlardır Halkalar koptukça bu azalmıştır Hızın azalması ile sonradan kopan halkalar, öncekiler kadar büyük olmadıkları gibi, çok uzaklara da gidememişlerdir
İlk kopan ve kütlenin çevresinde yer alan parça Plüton olmuş, sırasıyla Neptün, Uranüs, Satürn, Jüpiter, Merih (Mars), Dünya, Venüs, Merkür, birbirini takip etmişler Böylece dünya, gezici yıldızlar arasında, güneş kütlesinden kopup ayrılan yedinci dereceden bir gezegen olmuştur
Zamanla ,soğuma sonucu her gezegende çeşitli cisimlerin bir noktada toplanmalarıyla bir çekirdek meydana gelmiş ,bu çekirdek, çevredeki gaz halkanın yoğunlaşmasıyla büyümüş, böylece, gezegenler bazı noktalarda, yoğunluk sıralarına göre, güneş çevresinde dizilerek, aynı yön ve dönme hızı ile hem eksenleri etrafında, hem de bir elips olan yörüngeleri üzerinde dolanmaya başlamışlardır Sonradan, bu gezegenler de, aynı mekanik olayların, etkisiyle bir ya da birçok uydular (peyk) meydana getirmişlerdir